Day 7-9: Reef trip, oeps!, mondo's en doei doei!!!

DAY 7: Reef Trip with Silver Sonic, return to Cairns and supposed to be last night in cairns for mommy

Eindelijk was de dag aangebroken van snorkelen en duiken in het Great Barrier Reef. Het fijne was dat we al in Port Dougles waren, dus we hoefden niet zo heel vroeg uit bed. Toch waren de mensen die onder mij sliepen al veels te vroeg op, en waren nou ik niet echt zachtjes (thx mammie :D, i only need 20 min to get up and get dressed not 1 hour and 20 min :p). Nadat we de enorm lange rit naar de reef terminal hadden gereden ( 1 minuut en 34 seconden, kan een seconden meer of minder zijn), kon ik voor de laatste keer nog proberen om meer korting te krijgen. Jammer genoeg was dat niet gelukt, maar we kregen nog steeds 30% korting per persoon. De heel boot was uitverkocht dus we zaten met ongeveer 75 man op de boot, wat nog steeds niet al te druk is. Die dag was het gelukkig redelijk mooi weer terwijl er toch 40% kans op regen was voorspelt (ja in australie zijn ze net zo slecht als het weer voorspellen als in nederland), het enige was dat er een redelijke wind stond.

Omdat mam en ik gingen duiken moesten we naar beneden komen om onze instructies te krijgen, zodat als we in het water zijn we sneller kunnen gaan rondzwemmen. We mochten ook gelijk als eerste gaan duiken samen met 2 andere. Kwartiertje later was het dan zover we waren aangekomen bij onze eerste plek van het reef, en dat betekende ook mijn eerste duik ooit. Op het laatste moment viel er toch een van de andere mensen af, omdat ze zich niet lekker voelde.

Eenmaal in het water wou ik zo snel mogelijk gaan duiken, maar we moesten het stap bij stap doen. Eerst een klein beetje onder water, dan de duikbril test (water in je duikbril eruit blazen), toen het wisselen van zuurstof slang en daarna mochten we pas langzaam naar beneden gaan. In het begin was het wel heel moeilijk om rustig uit te blazen, maar dat ging beter naarmate ik langer onder was. Er was wel een restrictie bij het duiken dat je niet dieper als 12 meter mocht omdat we nog geen padi hadden, maar ik moest het toch een paar keer proberen (uiteindelijk maar tot 11 meter gekomen, kreeg elke keer een signaal dat ik weer naar meer naar boven moest zwemmen). Niet heel erg veel speciale dingen gezien bij de eerste plek, maar het was zeker wel een geweldige ervaring om te duiken (dat smaakte zeker naar meer :D). Onze 2de duik plek was dichter bij het einde van het reef als de eerste plek, wat betekende dat je een reef muur kon zien van waar het reef ophoud en de oceaan begint. Toen ik naar beneden aan de rand van het reef was zag ik pas hoe diep het daarna werd, want ik kon niet eens te bodem zien terwijl het toch kristal helder water was. Een tijd lang heb ik langs/ boven die muur gezwommen todat ik me rot schrok, want uit het niet kwam oppeens een haai (een kleintje van 1,5 meter) in mijn richting zwemmen. Ik was ook alleen op dat moment en vond het toch maar tijd om de andere kant op te zwemmen. Een minuutje later wou ik hem toch wel weer zien, maar toen ik terug kwam zaten er al 2 haaien en de held die ik ben (niet wetende dat de reef haaien geen mensen aanvallen) was ik voor de 2de keer toch weer weggezwommen. Op de weg terug naar de boot kwam ik weer een andere groep enorme vissen tegen van ongeveer 75cm lang en 30 cm dik en 50 cm hoog. Tussen de 2de en laatste plek kregen we een hele lekkere tropische lunch, om ons weer een beetje kracht te geven voor de laatste snorkel sessie. Deze was een beetje verder van het einde van het reef af, maar ik wou eigenlijk nog heel graag naar het einde van het reef zwemmen om te zien of ik misschien nog meer haaien of schildpadden kon zien. We probeerde dit keer met zijn drieen erheen te zwemmen maar ik was arie al kwijt na 10 minuten in het water en 15 minuten later wou ik een sprintje maken samen met nog iemand om naar het einde te zwemmen, en mam wou niet mee. Ook hier zag ik het reef weer steil naar beneden lopen, en mega veel vissen die erlangs zwommen. Op de weg terug naar de boot kwam ik weer een haai tegen, maar deze keer wist ik wel dat ze me waarschijnlijk toch niet zouden aanvallen dus ben ik er zo’n 100 meter lang boven blijven zwemmen. Toen die vlak bij de boot was probeerde ik mam en arie nog te roepen die op de boot stonden om er snel in te duiken, maar dat was jammer genoeg te laat.

Op de terugreis naar Port Dougles kregen we nog een certificaat van onze duik instructeur, die we konden gebruiken als we nog ons duik certificaat gingen halen. Natuurlijk waren er ook weer wat snacks om te eten, en er waren ook veel foto’s genomen van die dag die je kon bestellen inclusief onderwater foto’s. Weer terug op land hadden we nog snel even een biertje gedronken, voordat we weer naar cairns reden. Op de laatste avond hadden we een dubbele maaltijd: BBQ en domino pizza, wat er toch allemaal heel makkelijk inging na een hele dag op het reef.

DAY 8: uitslaap dag en dit keer wel de laatste avond van mam en arie

Dit was de laatste dag dat mam en arie er waren, in ieder geval zo dachten ze. Ze hadden een heel klein dingetje over het hoofd gezien, en dat was dat ze hun ticket in nederland hadden omgeboekt om 1 dag langer in cairns te blijven. Dus hebben ze nog maar een dagje aan het strand gelegen, terwijl aan het bijslapen was van een 50-60 uur werkweek en 4 dagen van tours. S’avonds vonden we het dan toch wel een goed idee omdat dit de echt de laatste avond in cairns is (srry mam :p) uit eten te gaan bij mondo’s. Na dat lekkere eten moesten we weer ons hokie pokie ijsje eten die nog steeds heel lekker smaakte. Deze dag was ook gelijk mijn laatste dag van mijn hele korte vakantie.

DAY 9: Working and kicking my mom on the airplane back to the Netherlands

Back to work day was weer aangebroken wat betekent half 8 op mijn werk tot 4. Na mijn werk snel op mijn fiets gestap en even naar het vliegveld gefietst, om mam en arie op hun vliegtuig te schoppen en weer terug naar nederland sturen :D. Ik dacht dat ik het eigenlijk niet op tijd zou halen, maar het was toch dichterbij dan ik dacht. We hebben samen nog even heel gezond gegeten in de terminal bij Hungry Jacks, altijd lekker. De tijd was toen toch echt aangebroken dat mam en arie het vliegtuig in moesten, dus ook afscheid nemen van beide. Het duurde in iedergeval geen 4 maanden totdat ze me weer zagen, maar dit keer was het maar 2,5 maand. Ik ben daarna nog even buiten staan wachten om ze te zien opstijgen, zodat ik zeker wist dat ik me weer kon misdragen :p :D.
Nee hoor ik zal me echt als een bengel uhh engel gedragen de laatste paar maanden.

Nou dat was de hele week samen met mam en arie, ik heb er zelf enorm van genoten en ben blij dat ik zoveel samen met hun heb kunnen doen. Ik zal proberen wat meer verhalen te schrijven als ik geen 50-60 uur weken draai, maar dat zit er de komende tijd nog niet echt in denk ik.

Grtz en hoop dat je het verhaal goed genoeg vond, en ja ik weet dat ik nederlands en engels door elkaar schrijf maar dat maakt het wat intresanter om te lezen :D.

Joost Andela